در سال‌های اخیر و در میان کارگردان‌های جوان سینمای ایران، نام مصطفی کیایی به نامی آشنا در میان اهالی سینما تبدیل شده است؛ کارگردانی که قصه گفتن می‌داند و رگ خواب تماشاگر را می‌شناسد. اما این مطلب معرفی برادر کوچک‌تر این کارگردان، یعنی محسن کیایی است، بازیگری که در تمام فیلم‌های مصطفی کیایی حضور داشته و با او شناخته می‌شود. در سال‌های اخیر کیایی با بازی‌های درخشانش، توجه منتقدین و تماشاگران را جلب کرده است تا ثابت کند که بیش از هر چیزی بر توانایی‌های خود تکیه کرده است. مصطفی کیایی در پاسخ به سؤالی درباره حضور برادرش در فیلم‌هایش می‌گوید: «اولویت برای من کار است و برای کارم ارزش بیشتری قائلم، تا جایی که بتوانم از او (محسن کیایی) استفاده می‌کنم و نقشی که به درد او بخورد به او محول می‌کنم، در غیر این صورت با کسی در طول کار شوخی ندارم.»
محسن کیایی با بازی‌های خوبش در فیلم‌های مصطفی کیایی، به مرور نظر دیگران را به خود جلب کرد و در سال‌های اخیر با کارگردان‌های زیادی همکاری داشته است.
محسن کیایی قبل از ورود به سینما
محسن کیایی متولد 6 شهریور ماه سال 1360 در تهران است. او متولد 6/6/60 است و عدد 6 را عدد شانس خود می‌داند.
کیایی فارغ‌التحصیل رشته بازیگری تئاتر از دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد اسلامی است. از هم‌دوره‌ای‌های کیایی در دانشگاه می‌توان به سامان دارابی و فرناز رهنما اشاره کرد. او پس از تحصیل در رشته بازیگری، به‌عنوان بازیگر در تئاتر شروع به تجربه‌های متفاوتی می‌کند و در کنار تجربه در تئاتر، در کلاس‌های بازیگری زیادی شرکت می‌کند.
محسن کیایی عضو گروه تئاتری محمد رحمانیان –از کارگردانان مطرح تئاتر- بوده است که ازجمله مهم‌ترین همکاری‌های او با این کارگردان، می‌توان به نمایش «پل» اشاره کرد که در این نمایش، کیایی در کنار نام‌های آشنایی مثل علی عمرانی، احمد آقالو، رضا بابک و مهتاب نصیرپور به روی صحنه رفته است.
کیایی تا سال 86 به فعالیت جدی خود در تئاتر ادامه می‌دهد و پس از یک دوره تجربه در تئاتر، وارد سینما و تلویزیون می‌شود. کیایی همچنین در خلال یکی از کارهای تئاتری‌اش در 21سالگی، با همسرش سهیلا امیرحسینی آشنا می‌شود و این آشنایی به ازدواج آن‌ها در سال 84 منجر می‌گردد.
اولین تجربه‌ها در تلویزیون و سینما
محسن کیایی اولین بار در سال 79 و در سریالی مربوط به گروه کودک و نوجوان شبکه دوم سیما، در مقابل دوربین ظاهر شد و پس از آن در همان سال، در سریال دیگری به نام «شاهین می‌خواند» حضور پیدا کرد؛ کیایی در این سریال چند اپیزودی در نقش جوانی ایفای نقش می‌کند که به بیماری ایدز مبتلاست.
پس از این تجربه‌ها کیایی باز هم به تئاتر برمی‌گردد، تا این‌که در سال 86، به همراه برادرش، اولین فیلم سینمایی را تجربه می‌کند. پیش از این فیلم، محسن کیایی در کارهای کوتاه برادرش و همین‌طور در تیزرهای تبلیغاتی‌ای که مصطفی کیایی کارگردانی می‌کرده است، تجربه کار به‌عنوان دستیار کارگردان را داشته است.
«بعدازظهر سگی» اولین فیلم سینمایی مصطفی کیایی به‌عنوان کارگردان است که محسن کیایی در آن نقش‌آفرینی کرده است. بازی محسن کیایی در «بعدازظهر سگی»، با توجه به این‌که این فیلم فیلمی پر پرسوناژ است، چندان به چشم نیامد: «قرار بود از ابتدا مصطفی نقش اصلی را به من بدهد اما در میان اهالی سینما اعتمادی به من وجود نداشت. این بود که از ابتدا پذیرفتم با نقش کوچک شروع کنم.»
درخشش در «ضدگلوله»
بازی محسن کیایی در دومین تجربه بازی‌اش در سینما بسیار درخشان بود. او در سال 90 در فیلم «ضدگلوله» برادرش که در ژانر دفاع مقدس بود حضور پیدا کرد و با بازی در نقشی که به شخصیت‌های فیلم‌های وسترن شباهت داشت، باوجود بازی در کنار اسامی شناخته‌شده‌ای مثل مهدی هاشمی، مسعود کرامتی و سعید آقاخانی، مورد توجه منتقدان و اهالی سینما قرار گرفت. «ضدگلوله» در سی‌امین جشنواره فیلم فجر هم تا حدی مورد توجه قرار گرفت و علاوه بر کسب دیپلم افتخار بهترین فیلم، جایزه سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه را هم برای مصطفی کیایی به همراه داشت. این فیلم از بهترین فیلم‌های کمدی سال‌های اخیر سینمای ایران شناخته می‌شود. محسن کیایی در باره بازی در این فیلم می‌گوید: «قرار بود رنج سنی بازیگران در «ضدگلوله» پایین باشد اما در بازنویسی مجدد فیلمنامه که رنج سنی بالا رفت، عهده گرفتن نقشی که دوست داشتم برایم غیر ممکن بود. دوست داشتم نقش پرویز (با بازی مسعود کرامتی) را بر عهده بگیرم که قسمت نشد.»
پس از درخشش محسن کیایی در این فیلم، پیشنهادهای بازیگری زیادی به سوی او روانه می‌شود که محسن کیایی محتاطانه همه آن‌ها را رد می‌کند: «نقش‌های پیشنهادی را دوست نداشتم. بعضی نقش‌ها را هم دوست داشتم که آن‌ها من را دوست نداشتند (با خنده). دوست دارم نقش‌هایی را بازی کنم که وقتی برمی‌گردم و به آن‌ها نگاه می‌کنم حالم خوب شود و احساس خوشبختی کنم.»
اولین حضور جدی در تلویزیون
محسن کیایی بعد از دو تجربه نه چندان جدی در سال 79 در سریال‌های تلویزیونی، اولین کار جدی خود را در سریال مناسبتی «راه در رو» تجربه کرد که نوروز سال 90 از شبکه سوم سیما پخش شد. کارگردانی این سریال طنز را سعید آقاخانی بر عهده داشت که در همان سال و در فیلم «ضدگلوله» با او هم‌بازی بوده است.
محسن کیایی با این سریال که مورد توجه مخاطبین قرار گرفت، در بین چهره‌های آشنای سریال‌های طنز تلویزیونی مثل مهران غفوریان، سعید آقاخانی، مرجانه گلچین و یوسف تیموری خوش درخشید و با بازی در نقش «پیام بازرگانی» در بین مردم بیش از پیش شناخته و محبوب شد.
پس از این تجربه، کیایی در سریال دیگری به نام «مهمانان ویژه» به کارگردانی جواد رضویان، به عنوان نویسنده و بازیگر حضور می‌یابد تا علاوه بر بازیگری و دستیاری کارگردان، نویسندگی را هم جدی‌تر از گذشته تجربه کند.
حضور در فیلم جنجالی «خط ویژه»
سومین فیلم سینمایی مصطفی کیایی «خط ویژه» بود که باز هم در آن از محسن کیایی به عنوان بازیگر استفاده کرد. در این فیلم محسن کیایی نقش یکی از جوانانی را بازی می‌کند که طی ماجرایی در مقابل یک آقازاده قرار می‌گیرند و با مشکلات و خطراتی مواجه می‌شوند. «خط ویژه» با این‌که با توجه به مضمون ملتهبش، به نظر می‌رسد بسیار محافظه‌کارانه کارگردانی شده است، از فیلم‌های مطرح سال 92 بود که در جشنواره فیلم فجر با بی توجهی داوران مواجه شد؛ اما با اختلاف خیلی کمی نسبت به فیلم «شیار143»، عنوان دومین فیلم سال از نگاه تماشاگران را به خود اختصاص داد و بازی محسن کیایی هم در آن دیده شد: «مصطفی نظرش این بود که در نقش شاهین یا منوچهر بازی کنم که خودم منوچهر را انتخاب کردم، چون در موقعیت‌های جذاب‌تری قرار می‌گرفت و بار کمدی بیشتری داشت.»
حمله به سیمرغ در سال 93
پس از آن که محسن کیایی با بازی در نقش‌های کمدی درخشید و شناخته شد، در چهارمین تجربه کارگردانی برادرش در سینما، چهارمین بازی سینمایی خود را با فیلم «عصر یخبندان» و با ایفای نقشی جدی تجربه کرد. بعد از این که دو فیلم قبلی مصطفی کیایی مورد بی مهری داوران جشنواره فیلم فجر قرار گرفت، این بار «عصر یخبندان» با کاندیداتوری در هفت بخش و انتخاب به عنوان دومین فیلم از نگاه تماشاگران، بیش از پیش در بین اهالی سینما مورد توجه واقع شد که برخی دلیل این توجهات را کیفیت فیلم و برخی دیگر دلیل آن را اعتراضات مصطفی کیایی به آرای سال‌های قبل داوران جشنواره فیلم فجر می‌دانند.
محسن کیایی در سی و سومین جشنواره فیلم فجر، برای بازی در فیلم «عصر یخبندان» کاندیدای سیمرغ بلورین نقش مکمل مرد می‌شود تا پس از چند بازی درخشان، حالا خود را در بین بهترین‌های سینمای ایران در آن سال ببیند؛ هرچند در این سال محسن کیایی برنده این جایزه نشد و در آن دوره هومن سیدی –هم‌بازی کیایی در فیلم «خط ویژه»- سیمرغ بلورین نقش مکمل مرد را به خانه برد.
کیایی در ادامه روند بازیگری‌اش در سال 93 در دو سریال تلویزیونی هم بازی می‌کند. او در این سال سریال «پرده نشین» به کارگردانی بهروز شعیبی را تجربه کرد و در سریال «سر به راه» سعید سلطانی هم که در نوروز 94 پخش شد، ایفای نقش کرد.
تجربه بعدی سینمایی محسن کیایی، در سال 94 و با فیلم «بارکد» به کارگردانی مصطفی کیایی بود؛ فیلمی که از نظر منتقدین قابل قبول بود و همچنین با انتخاب به عنوان سومین فیلم برتر سال از نگاه تماشاگران، مورد توجه مخاطبین قرار گرفت. بازی محسن کیایی در این فیلم از درخشان‌ترین بازی‌های اوست که باز هم مورد بی‌مهری داوران جشنواره فیلم فجر واقع شد. «بارکد» در کمال نا باوری در هیچ کدام از بخش‌های جشنواره سی و چهارم فجر، حتی کاندید هم نشد.
از زیر سایه برادر بیرون می‌آید
محسن کیایی که غیر از تجربه‌های تلویزیونی و تئاتری‌اش، تمام بازی‌های خود را در فیلم‌هایی به کارگردانی برادرش-مصطفی کیایی- تجربه کرده بود، در سال 94 و با فیلم «نقطه کور» به کارگردانی مهدی گلستانه اولین همکاری سینمایی خود با کسی غیر از برادرش را تجربه کرد؛ فیلمی که حرف چندانی برای گفتن نداشت و با شکست در گیشه مواجه شد.
بعد از این فیلم روند کار کردن با کارگردان‌های دیگر برای محسن کیایی ادامه یافت، به طوری که او در جشنواره فیلم فجر سی و پنجم با سه فیلم، از پرکارترین بازیگران سال سینمای ایران بود. او در سال 95 در سه فیلم «یک روز به خصوص» به کارگردانی همایون اسعدیان، «سد معبر» ساخته محسن قرایی و «ایستگاه اتمسفر» اثر مهدی جعفری در نقش‌هایی جدی حضور می‌یابد تا سالی خاص را پشت سر گذاشته باشد. «ایستگاه اتمسفر» اولین فیلم کیایی است که او به عنوان نقش اصلی در آن ایفای نقش می‌کند.
